ஒரு தருணம் | For that Moment

உடைந்து நின்ற ஒரு தருணம்
மொழியும் விழியும் உறைந்து நிற்க
இரவும் நிசப்தமும் என்னை உலுக்க
என் உள்ளக் கதறல்
உனக்கெப்படி கேட்கும்

உனக்காய் செய்த முதல் தியாகமாய்
என் அரும்பு மீசை.

மனிதனாய் நான் செலுத்தும்
கடைசிச் சாலை வாகனம்

என் உடல் வெளி
மறைத்து நான் தரித்த ஆடை

உன் நினைவும் உன்னுடனான
பேச்சுமே என மாறிப் போன என்னுலகம்

மாதவுக்கும் பிதாவுக்குமிடையில்
உனைவைத்த ஒரு மகிழ்ச்சித் தருணம்

கேள்வி ஆயுதமேந்தி நீ தொடுக்கும்
ஒவ்வொரு கணைக்கு மென்
இதயம் நின்று துடிக்க
நீ நிதானமாய்த்தானிருக்கிறாய்.

நிதமும் உன் நினைவுத் தேடலும்
என் கனவு சிறகுகளும்
எல்லை இன்றிப் பறந்து விரிய

மற்றுமொரு தருணம்
என்னுடையதே இல்லையெனினும்
உனக்ககாவும் உன்
அருகாமைக்காகவும்

பின்னிரவு தொடக்கத்தில்

பின்னிரவு தொடக்கத்தில்
என்னவளுன் நினைவு
தொடர்ந்த பிம்பமாய்

தொலைக்க துடித்த
என்னுயிர் - துடித்து
அடங்க மறுத்திட

எப்படி உறங்கிட
நிரம்பி வழியும்
உன் நினைவுக் கோப்பையை
என் சபலக் கண்ணாடி
உடைக்க முயல்கையில்

வந்து பின் செல்லும்
உன் நி னைவனைத்தும்
என் உயிர் தொட்டு
ஜீவன் குழைத்து
நினைவு திருடி
என் உயிர் வலிக்க
உன்னை என்னுள்
விதைத்து செல்கையில்

இன்னும் என்னவளே
பின்னிரவு தொடக்கத்தில்
என்னவளுன் நினைவு